Σκέψεις-Απόψεις

Μετά την ήττα της ομάδας μας από την ομάδα της Ίριδας υπήρξε προβληματισμός για τον τρόπο που ήρθε το αποτέλεσμα αυτό.

Θα ήθελα λοιπόν να μοιρασθώ μαζί με όλους τους φίλους και τις φίλες, τις αθλήτριες, τον προπονητή και τους παράγοντες της ομάδας μας κάποιες σκέψεις και ερωτήματα.

Ειλικρινά έχουν σκεφτεί ορισμένες από τις αθλήτριες μας, ότι από την στιγμή που βρισκόμαστε στον αγωνιστικό χώρο συγκεντρωνόμαστε εντός των γραμμών και προσπαθούμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες των περιστάσεων για να πετύχουμε τον από κοινού μας στόχο.

Έχουν σκεφτεί ότι η προσπάθεια όλων (συναθλητριών, προπονητή, παραγόντων, φιλάθλων) την στιγμή του αγώνα είναι άμεσα εξαρτώμενη και περνάει μέσα από την ενέργεια του κάθε ενός ή της κάθε μίας.

Έχουν σκεφτεί ότι όταν είσαι μέρος ενός κοινωνικού συνόλου, και ειδικότερα  μίας ΟΜΑΔΑΣ προσπαθείς έμπρακτα για το καλό της και δεν μένεις σε μικροπρέπειες και σε ασήμαντα γεγονότα που σε αποσυντονίζουν.

Θα πρέπει λοιπόν να κάνετε την αυτοκριτική σας και να απαντήσετε, μπροστά στον καθρέφτη σας, στα παρακάτω ερωτήματα:

·         Μήπως νοσταλγείτε τα προηγούμενα χρόνια;

·         Μήπως δεν σας αρέσει να αισθάνεστε αυτό το φτερούγισμα της επιτυχίας, της δικαίωσης, της ευτυχίας που νιώθατε  πριν δύο ή τρεις εβδομάδες μετά από τις πολύ μεγάλες σας νίκες;

·         Μήπως αυτά τα μονοπάτια  της καταξίωσης, της σταθερότητας και της σοβαρότητας είναι ακόμα άβατα για σας;

Θα σας έλεγα λοιπόν, να σεβαστείτε όλες μαζί και η κάθε μία ξεχωριστά πάνω απ' όλα τους εαυτούς σας, την αθλητική σας αξιοπρέπεια, τα χρόνια και τις ατελείωτες ώρες που έχετε επενδύσει από την ζωή σας σ' αυτό το πανέμορφο άθλημα, και  την προσπάθεια όλων όσων βρίσκονται στο πλάι σας.

Η στιγμή περνά και χάνεται. Για όλους μας.

Την ιστορία του ο σύλλογος θα την γράψει, αυτό είναι σίγουρο. Απλά προσπαθήστε να αναφέρεστε σε κάποιες από τις σελίδες της λαμπρής του ιστορίας.